FJJ: Mariusz Bogdanovich Quartet, RGG & Kari “Sonny” Heinilä

Festiwal Jazz Jantar

Festiwal Jazz Jantar od wielu lat – jak zawsze – pojawia się w jesiennym kalendarzu imprez. Tak będzie i w tym roku, koncerty odbędą się w dniach 5 – 15.11.2015. Jednak na polskiej scenie jazzowej przez cały rok dzieje się wiele ciekawych rzeczy, pojawiają się nowe płyty i mimo tego, że w listopadzie zapraszamy publiczność na porządny maraton muzyczny, to i tak nie jest możliwe pokazanie wszystkiego, co chcielibyśmy pokazać. Marzec będzie więc okazją do nadrobienia tych zaległości i zaprezentowania premierowych wykonań

Mariusz Bogdanowicz Quartet / Syntonia

Bogdanowicz z każdą nutą, powściągliwie, kreśli nam muzyczne pejzaże (…). Taki scenariusz jest dany tylko tym, którzy do muzyki mają dystans, szacunek dla wieków jej ewolucji. (…) Tytułowa „Syntonia” określa zjawisko łączności emocjonalnej, międzyludzkiej. (…) Bo to album, który z każdą nutą uczy nas pokory i pokazuje drogę, którą warto czasem pójść. Ku czystemu, niewydumanemu pięknu. „Syntonia” to mowa piękna, bez przekrzykiwania, dialog muzyków, którzy potrafią siebie słuchać nawzajem. (…)

Piotr Iwicki | „Jazz Forum” | 9/2013

Swoimi kompozycjami na płycie „Syntonia” kontrabasista Mariusz Bogdanowicz pokazuje, że melodia jest najlepszym punktem wyjścia dla ciekawych improwizacji. (…) Albumu słucha się z przyjemnością od pierwszej do ostatniej nuty. (…) Kto był kiedykolwiek na koncercie kwartetu zauważył z pewnością, że kontrabasista Mariusz Bogdanowicz, saksofonista Adam Wendt, pianista Miłosz Wośko i perkusista Sebastian Frankiewicz z łatwością nawiązują muzyczne porozumienie. (…) Z pewnością słuchamy jazzowego kwartetu posługującego się właściwym dla tego stylu językiem harmonii i frazowania. A że kompozycje Bogdanowicza są bardziej melodyjne niż inne jazzowe tematy, przywodzą na myśl nieśmiertelne standardy. Oczywiście amerykańskie, ale i polskie piosenki sprzed lat. (…) Przykładem idealnego współbrzmienia są akordy kontrabasu Mariusza Bogdanowicza i gitary Marcina Olaka w balladzie „Par excellence”, a solówka akordeonu jest wprost rozczulająca. „Syntonia” w wydaniu naszych jazzmanów oznacza idealne współbrzmienie.

Marek Dusza | „Rzeczpospolita”

Mariusz Bogdanowicz – kontrabasista, kompozytor, producent, wydawca, publicysta i pedagog. Absolwent Wydziału Jazzu i Muzyki Rozrywkowej Akademii Muzycznej w Katowicach. Ma w swoim dorobku trzy autorskie płyty: Back to the Bass (1995), Confiteor Song (2001), Syntonia (2013). Jest kompozytorem muzyki teatralnej i filmowej: Maskarada (1991), Emigranci (2009), Idź w noc Margot (2010), Żyd (2012), Cudowna lampa Aladyna (2014). Komponuje piosenki do tekstów Andrzeja Poniedzielskiego, Jana Wołka, Wojciecha Ziembickiego, Marka Gaszyńskiego, Justyny Holm i Marii Przybysz. Od ponad dwudziestu lat współtworzy formacje Włodzimierza Nahornego. Współpracował m.in. z: Ewą Bem, Lorą Szafran, Urszulą Dudziak, Edytą Geppert, Wojciechem Karolakiem, Zbigniewem Namysłowskim, Andrzejem Jagodzińskim, Sławomirem Kulpowiczem, Andrzejem Kurylewiczem, Zbigniewem Preisnerem, Jarosławem Śmietaną, Wiesławem Pieregorólką, Jackiem Kaczmarskim, Markiem Bałatą, Krzysztofem Herdzinem, Michelle Hendrix, Deborah Brown, Billem Molenhofem. Grał w spektaklu Kobieta z widokiem na taras Stanisława Tyma. Mariusz Bogdanowicz tworzy muzykę mającą swe źródła również poza jazzowym idiomem. Jego gra na kontrabasie, niełatwo daje się zaszufladkować i ująć w stylistyczne ramy. Jest ekspresyjna, czasem liryczna, powściągliwa i refleksyjna.

RGG Feat. Kari „Sonny” Heinilä / Contemporary Sonus

Najnowszy projekt RGG przygotowany we współpracy z fińskim saksofonistą i flecistą Kari „Sonny” Heinilä Contemporary Sonus będzie dedykowany muzyce Olivera Messiaena.

Kari „Sonny” Heinilä – flecista klasyczny (flet poprzeczny i flet altowy) oraz saksofonista pochodzący z Finlandii. Heinilä zadebiutował na scenie fińskiego jazzu w połowie 1980 roku. Rezygnując z udziału w Pori Big Band przeniósł się do Helsinek, do pierwszego w miejscowości Espoo Big Bandu; do UMO Jazz Orchestra, gdzie Heinilä grał przez siedem lat. Współpraca z zespołem Edwarda Vesali: Sound & Fury, gdzie grał przez kilka lat zaowocowała pierwszym w karierze albumem w wydawnictwie ECM – Lumi (1987). W 1995 Heinilä opuścił UMO i rozpoczął pracę jako nauczyciel na wydziale jazzu w Akademii Sibeliusa, ale współpraca z UMO nadal była kontynuowana w innym charakterze. Heinilä stał się gościnnym dyrygentem orkiestry ok. roku 2001 i skomponował również kilka utworów na orkiestrę. W 2010 powrócił do UMO na stałe dzielić pozycję lidera artystycznego z Kirmo Lintinen. Na kolejnym jego albumie Mosaique (Celene 2005) muzyka jest nasycona orientalnymi nastrojami, Heinilä używa na przykład technik improwizacji tureckiej muzyki klasycznej. W swoim kolejnym zespole, Albero Kwartet porusza się na granicy jazzu i muzyki współczesnej i ludowej.

RGG – trio fortepianowe założone w 2001 roku. Na koncie ma 7 płyt: Scandinavia, Straight Story, Unfinished Story, True Story, One, RGG Szymanowski i Aura. Laureaci Bielskiej Zadymki Jazzowej (2003) i Pomorskiej Jesieni Jazzowej, otrzymali II nagrodę (Three for Brad) i III nagrodę (In Him We Trust) na Międzynarodowym Konkursie Kompozytorskim im. Krzysztofa Komedy (2003). W 2007 roku według „Rzeczpospolitej” wydali Polską Jazzową Płytę Roku 2007 – Unfinished Story, docenioną przez krytykę muzyczną.

Muzyka RGG jest muzyką dla odbiorców aktywnych – tak sami członkowie RGG charakteryzują swoją twórczość. I rzeczywiście, ich muzyki trzeba słuchać, dopiero wówczas, gdy poświęcimy jej całą naszą uwagę. Wówczas, otwierają się przed słuchaczami w pełni światy, które dźwiękami kreuje to niezwykłe fortepianowe trio. Niezwykłe, ponieważ przez 13 lat istnienia udało mu się stworzyć własny, niepowtarzalny styl. Nie jest to po prostu fortepian, któremu towarzyszy sekcja rytmiczna, ale trzech równouprawnionych muzyków, którzy wspólnie tworzą muzyczne opowieści.

Najnowsza, już siódma w dorobku zespołu, płyta „Aura” jest w pewnym sensie syntezą dotychczasowych muzycznych doświadczeń tria, a jednocześnie krokiem ku czemuś nowemu. Tym razem muzycy otworzyli się na inspiracje płynące z bardzo różnych światów muzycznych: z muzyki sakralnej, z klasyki, z muzyki popularnej i oczywiście z jazzu. Wszystko powiązane jest jednak w całość, którą określa właśnie tytułowa „aura”, niepowtarzalny nastrój, jaki wywołuje w nas owa całość.

Płytą „Aura” natychmiast zainteresowała się legendarna wytwórnia OKeh Records, której początki sięgają 1918 roku kiedy stworzył ją Otto K.E. Heinemann. Historyczne nagrania spod znaku OKeh firmują nazwiska: Louisa Armstronga, Bixa Beiderbecke, Errolla Garnera, Counta Basiego, Dukea Ellingtona, Ahmada Jamala. W obecnym katalogu wytwórni znajdują się wybitni artyści: Sonny Rollins, Dave Holland, Bill Frisell, Nills Petter Molvaer, Jeff Ballard, John Medeski, David Sanborn, Michel Camilo, The Bad Plus.

Jazzarium.pl